Acılarından yararlandılar ve bunu bir siyaset meselesi haline getirdiler.

Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan, İstanbul Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Resim Heykel Müzesi’nin açılış töreninde açıklamalarda bulundu.

Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın konuşmasından satır başları şöyle:

İstanbul Resim Heykel Müzesi’nin üniversitemize ve şehrimize faydalı olmasını temenni ediyorum. İstanbul Resim ve Heykel Müzesi, cumhuriyet tarihimizin en radikal yapılarından biridir.

Müze 1937 yılında Dolmabahçe’de açılmıştır. Ne yazık ki yapının elverişsiz koşulları nedeniyle müzedeki eserler de zarar gördü.

10 bin 666 eser müzede sergileniyor

Şahsen takip ettiğimiz İstanbul Resim Heykel Müzesi’nin inşaatını geçen yıl tamamladık. İnşaat sürecinde hasar gören işleri onardık ve restorasyonu tamamladık.

İstanbul Resim Heykel Müzesi her açıdan şehrimize yakışan harika bir eser. Müzemizde 806 sanatçıya ait 10.666 eser bulunmaktadır.

İstanbul Resim Heykel Müzesi gerek binası gerekse koleksiyonu ile önümüzdeki dönemde ülkemizin en önemli sanat destinasyonlarından biri olacağını düşünüyorum.

Ayrım yapmadan sanatçılarımızı destekliyoruz

2002 yılında göreve geldiğinde Türkiye’nin kültür ve sanat hayatını kısırlaştıran Jakoben zihniyeti durdurduk. Ülkemizin kültür ve sanat hayatını zenginleştirecek her türlü iş ve projeye gönülden sahip çıktık.

Sanat dalları ve sanatçılarımız arasında ayrım yapmadan başarıyı desteklemek için çaba sarf ettik.

Göreve geldiğimizde desteklenen özel tiyatro sayısı sadece 59 iken bugün bu sayı 458’dir.

Yurtdışındaki kaçak işletmeleri anavatanlarına iade etmek için çalışıyoruz.

9.34 eseri ait olduğu topraklara teslim ettik. Sanat tekelinde olan çarpık görüşleri reddediyoruz.

Başkan Ardoun Onur’un Mesajı

(Müzisyen Onur Şener’in öldürülmesiyle ilgili) Bazı ceza davaları üzerinden kurum ve kamu görevlilerinin hedef alınmasında bir hata görüyoruz.

Acımasızca öldürülen bir müzisyenin kardeşinin acısını istismar etmek, siyasi malzemeye dönüştürmek, böylesine talihsiz bir olayın farklı anlatımlarını görmek ne ahlaki, ne insani, ne de vicdani bir davranıştır.

Her şeyden önce bu, babasını kaybeden kızına, oğlunu küçük yaşta gömen ailesine ve hayat arkadaşına veda eden sevgili eşine yapılan zulümdür.

Elbette millet olarak yüreğimizi acıtan olaylar karşısında tepkimizi göstereceğiz ve failler hak ettikleri cezayı alana kadar konunun takipçisi olacağız.

Ancak bunu yaparken mağdurun sevdiklerini inciten ve acılarını artıran telaştan da uzaklaşmış olacağız.

Sanatçılardan gazetecilere hepimize bu konuda önemli sorumluluklar düşüyor.