‘Beklentilerin ötesindeydi’: drag gösterisine ilham veren Viktorya dönemi savaş sanatçısı | sahne

HElizabeth Southern Thompson’ın 1874 tarihli “The Roll Call” adlı tablosu, zamanında bir sansasyon yarattı. İnsanlar onun Kırım Savaşı sırasında bir dizi yaralı ve bitkin asker tasvirini görmek için saatlerce sıraya girdi. Bunun böyle görülmesi talebi, kalabalığı durdurmak için bir polis memurunun görevlendirilmesiydi.

Ancak, yeteneğine ve şöhretine rağmen, Thompson prestijli Kraliyet Akademisi’ne seçilmedi – iki oyla kaybetti – ve adı bugün pek bilinmiyor. Oyun yazarı Ellen Bramar, onun adını ilk olarak Malcolm Gladwell’in Revizyonist Tarih podcast’inden duydu ve hikayesi onu hemen meraklandırdı. Sanatçı, Hull gösteri tiyatrosu uzmanları Middle Child ile queer liderliğindeki Milk Presents şirketinin ortak yapımı olan Brammar’ın yeni oyunu Humble’ın konusu.

Thompson’ın otobiyografisindeki bir satır karakterini özetliyor, oyun yazarı şöyle diyor: “Kendimi seçeceğim.” Bunu, meyve ve çiçekler gibi geleneksel kadın konuları yerine askeri sahneleri resmederek yaptı. Savaşı yüceltmiyordu ama savaştan bıkmış, kanlar içinde ve çöküşün eşiğindeki askerleri gösteriyordu. Onlarda insanların dokunaklı bulduğu bir dürüstlük vardı.

Middle Child’ın sanat yönetmeni Paul Smith, Thompson’ın hikayesinin “engelleri yıkmakla” ilgili olduğunu söylüyor. “Bir tiyatro kumpanyası olarak var olmamızın ana nedenlerinden biri sanat yapanı, sanattan bahsedenleri ve el uzatanları büyütmeye çalışmaktır.”

Smith, Joan of Arc hikayesinin yeniden tasavvuru olan Joan da dahil olmak üzere önceki Milk Presents şovlarını izlemişti ve şirketin miti ve tarihi sorgulamak için bulutları kullanma şeklini beğenmişti. O zamanlar oldukça popüler olan, ancak o zamandan beri büyük ölçüde unutulan Viktorya dönemi şovmeni hakkında bir oyun, bir işbirliği için mükemmel bir temel gibi geldi.

Üretimi Smith’le birlikte yönetecek olan Milk Presents’tan Luke Skilbeck, “O zamanlar toplumsal cinsiyet ve kadınların beklentilerini aşıyordu” diyor. “Bu garip bir iş.” Ayrıca, Thompson’ın büyük ayrıcalıklara sahip bir kadın olduğunu ve zamanının hassasiyetlerine uygun işler yarattığını da hatırlamanın önemli olduğunu ekliyor. “Popülerliği imparatorlukla ilişkilendirilen biriydi” – o kadar ki Kraliçe Victoria, The Roll Call’u satın aldı.

Thompson’ın mükemmelliğinin ironisi, onun başarmasına izin verdiği şeyler ve yine de karşılaştığı engeller, yapımın merkezinde yer alıyor.

Oyun, Thompson’ın seyirciye sunduğu gerçekçi, alçakgönüllü versiyonunu içerecek – Bramar, “Onun tatlı küçük bir kadın olduğu hakkında bütün bir şarkı var” diyor – ve özel hayatında olduğu kişi, kim bilir yetenekli ve tanınmayı hak ettiğini düşünüyor. “Çok kibirli ve kendine çok güvenen bu kadının sahnede olması fikrini seviyorum” diyor.

Modest’in kadrosunda Death Drop’tan LJ Parkinson ve Elizabeth’i oynayan Emer Dineen de dahil olmak üzere drag sanatçıları yer alıyor. Thompson’ı masada oturmaktan alıkoymaya kararlı bu adamlar akademik çapkınlık krallarını canlandıracak. Bramar, “Söyledikleri şeyleri söyleyen adamlarımız olsaydı iğrenç olurdu. Onu biraz göndeririz,” diyor.

Gösteride rol alan aktör ve sahibi Isabelle Adomakoh-Young, “Çizim eğlence ve şeylere saygı getiriyor” diyor. “Çok zor konuşmalar için bir araç. Her şeyi bu abartılı, ağırlaştırılmış komik alana yerleştiriyor.”

Smith, o zamanlar popüler bir eğlence biçimi olduğu ve farklı cinsel ifade biçimlerine uyum sağladığı için gösterinin müzikhol ruhundan da ilham alacağını açıklıyor. Dönemin dili farklı olsa da Skilbeck, “O zamanlar trans olsaydım ve başka translar bulmak isteseydim, muhtemelen onları müzikholde bulurdum” diyor.

“İnsanların benim gibi bir alanda olduklarını hissetmelerini istiyorum” diye devam ediyor. “Bu yüzden, bir izleyici kitlesiyle nasıl etkileşim kuracağını gerçekten bilen insanları seçtik.”

Smith, “Gösteri doğrudan otobiyografik değil,” diye vurguluyor. Thompson’ı tanrılaştırmayı değil, onu kusurlu ve incelikli bir kişi olarak sunmayı hedefliyor. Brummer bunu yineliyor. Sahne için Thompson’ın bir versiyonunu yarattıktan sonra, “Ona karşı çok şefkatli hissediyorum ama aynı zamanda onu çileden çıkarıcı buluyorum. Tüm cevaplara sahip değil. Sık sık yapmasını istemediği seçimler yapıyor.”

Brummer, onu bir karakter olarak bu kadar çekici kılan şeyin bir parçasının da bu olduğunu ekliyor. O bir fener ya da zamanın dışında bir kadın değil. Skilbeck, “Bazen hikayesiyle yaptığımız şeyi beğenip beğenmediğini merak ediyorum. Aslında emin değilim,” diyor.