Cho Nam-joo İncelemesinden Saha – Zaman İçinde Bir Güney Kore Distopyası | çeviride hayal gücü

sGüney Koreli yazar Cho Nam-ju Kim Jeong’un 1982 doğumlu romanı, Güney Kore toplumunda kadınların karşı karşıya kaldığı yerleşik cinsiyetçiliği vurgulayan uluslararası bir çok satanlar listesine girdi. Keskin dişli ve iyi zamanlanmış, Güney Kore’nin #MeToo hareketini ateşleyen kültürel kıvılcımın bir parçası oldu.

Chu, Saha’da yine sessizce kabul edilen bir toplumsal hastalığa dikkat çekiyor: burada, ekonomiyi ayakta tutan sömürücü alt sınıf. Saha, sınıf çizgileri boyunca katı bir şekilde bölünmüş, otoriter, hiper-kapitalist bir devletin distopik bir vizyonudur. Aynı adı taşıyan Saha Siteleri, yasal haklara sahip olmayan parça parça işçilerin yaşadığı, etrafı çevrili ve rahat bir konut sitesidir. Şehrin içinde mahsur kalmış, “tam olarak bir şirket veya ülke olmayan garip bir şehir devleti”. Şehir, acımasız bir sıkıyönetim döneminde konumunu sağlamlaştıran ve nüfusu hiyerarşik bir vatandaşlık sistemi aracılığıyla kontrol eden belirsiz, seçilmemiş bir kabine tarafından yönetiliyor: vatandaşsanız size L, eğer vatandaşsanız L2 atanır. geçici vizen var ya da hiç şansın yoksa Saha’n var.

Sahas Jin-kyung ve erkek kardeşi Do-kyung hiç kimse, “derece layık kimse veya hiçbir şey” değiller. Hikaye onları ve Saha’nın diğer sakinlerini hayatta kalma mücadelesi verirken ve daha sonra uğursuz bir hükümet planını ortaya çıkarırken takip ediyor. Zhou, tatsız yetkililerin ve ezilen bireylerin dünyasını ciddiyetle anlatıyor; özensiz bir süpermarketi temizlemenin iyi bir iş olduğu (“Kapıcılardan biri içeri girdikleri anda geç kaldı”) ve yaşlı bir adamla avantajlı bir evliliğin reddedilemeyeceği (“Yalnızca Parayı Düşünün”). Sahalar ekonomik ve sosyal çıkmazda yaşıyor 22: “Hastane, daha temiz ve güvenli bir yere sahip olduklarında işlerine geri dönebileceklerini söyledi. Ama işsiz ve parasız temiz ve güvenli bir yer bulunamaz.”

Cho, dünyamızın dehşetini vurgulamak için distopyayı kullanmakta etkilidir. Felaketler ve mağduriyetler çok tanıdık: ezilen göçmen işçiler, küresel salgınlar, sarsıcı gösteriler. Ancak, karakteri ilgi çekici hale getirmek için büyük ölçüde fiziksel deformasyonlara dayanan karakterizasyonda daha az verimlidir. Nesir ya da en azından yetersiz ve abartılı çeviri yardımcı olmuyor. “Çıldırdı” Aya’nın tepkisini tarif etmeye başlamadı; “Eunjin kelimelerle ifade edilemeyecek bir üzüntüye kapıldı.” Dikkatimiz muhteşem kanepeye çekildi: “kelimenin tam anlamıyla eski bir kanepe.” bir dizi terkedilmiş konu, şaşırtıcı sonuçlar ve unutulmuş karakterler.Bir noktada, Saha Sitelerinde yasadışı uyuşturucu ve ateşli silah ticaretinin yapıldığı açıktır. uzaklarda bir komşuluk ve şefkat ütopyasıyla, şok etkisi yaratır ve bir daha asla bahsedilmez.

Romanın son üçte birlik kısmı, erken dönemde açıklanamayan kaybolmalar ve kayıp çocuklarla ilgili fısıltılarla işaretlenen olay örgüsü nihayet sona ererken yoğunlaşıyor. Cevapları aramak için yasak tıbbi araştırma merkezlerine ve gizli hükümet binalarına yönlendiriliyoruz; Karşılaştığı herkesin yakından korunan sırlarından derhal vazgeçmesi yardımcı olur. Gizemli Honshu şefi, gelenek olduğu üzere, Jin-kyeong’a uzun bir açıklama yapabilmek için muhafızlarını gönderir.

Sinir bozucu bir şekilde, bu cevaplar harika reklamlar değil. Kitap Soylent Green değil. Elimizde kalan, yirmili yaşlarında bir askeri hıza sahip kişiler tarafından yönetilen (“Bu namlu ya da namlu. Bu. mermilerin çıktığı yerdir”). Sahaların en ilginç günlük hayatı geride kalmıştır.

Sahalar, 1982 doğumlu Kim Jiyoung’un odak noktasından ve kültürel dürtüsünden yoksundurlar. Genellikle enerjik ve şefkatlidirler, ancak enerji gelişigüzeldir ve acıklılar çok geneldir: Sahaların hiçbiri dirilmez ve son çılgınlıkta hepsi unutulur. büyük final için koşuşturma. Roman iyi niyetli, ancak herhangi birinin siyasi hayal gücünü ateşleme olasılığı düşük.