LSO/Thomas Review – Gündemde Afrikalı Amerikalı Besteciler | Müzik

aZamanımızın Amerikan müziği bu konserin vaat ettiği şeydi, ancak müjde uzmanı Andre J. Thomas’ın LSO’nun yardımcı sanatçısı olarak podyuma çıkmasıyla, bu asla olağan şüpheliler için bir gösteri değildi. Bunun yerine, üç Afrikalı-Amerikalı besteciyi öne çıkardı ve dört eser de İngiltere prömiyerlerini aldı.

Konuşmayla karışık iki müzik ve söylenecek acil bir şey vardı. 2020’de Joel Thompson tarafından yazılan Uyuyan Uyanış, James Baldwin’in sözleri için müzikal bir çerçeve sağlar; Sessiz asaletleri Willard White’ın dediği gibi geldi, kavernöz sesi hafifçe yükseldi. Bir Amerikan grubunun aynı anda icra ettiği her tatil parçası gibi çarpıcı kakofonik bir tonla başladı, ancak şarkı sözleri ve müzik arasında fazla baskı ve çekicilik olmadan geleneksel olarak daha destekleyici bir şeye yerleşti. Kraliçe’nin Carlos Simon portresi benzer uzunluktaydı ama daha iddialıydı. Courtney de Weir’in zaman yolculuğu yapan anaerkil bir karaktere ses veren tutumlu metni Esca tarafından zorla iletildi: “hayatları önemlidir!” diye bağırması. Eve çarpmanın zirvesinde. Isca, Pentikost namazına önderlik eden bir kadının uzaktan kaydedilmiş sesine karşı konuşurken, müzik sakinleşti ve barışçıl bir onaylamaya dönüştü.

Pentekostal Kilisesi de Simon Amen’e ilham verdi! , zengin bir şekilde dokunmuş teller ve pirinçle dolu – LSO’nun pirinç bölümü, özellikle de baş tromboncu Peter Moore için iyi bir geceydi – müzik gerçekten bitmeden yaklaşık bir dakika önce bitmek istiyor gibi görünse bile programın bolca kapanmasına neden oldu.

Bebop, boogaloo ve grubun ırkçı müzikal metaforları, LSO’nun başrol oyuncusu Ben Thomson’ın oynadığı ve William Long tarafından yönetilen Wynton Marsalis’in Tuba Konçertosu’na girdi. İkinci el hareketlerde oyunculardan gelen alkışlar akılda kalıcı ama zorlu ritimleri takip ediyor, tuba bir düğünde beklenmedik bir şekilde büyük bir amca gibi dansa öncülük ediyor; Talihsiz üçüncü hamle orkestrayı ustaca ele geçirmiş ve solistin üzerine korkunç bir şekilde yaklaşmıştı. Daha yüksek sesli enstrümanların kalabalık hatları zaman zaman dikkat çekse de Marsalis, Tuba’yı nedime rolünden kurtarmayı başardı. Ve Thompson’ın görünümünde, hüzünlü ve güzel bir yıldız tozu solisti Huggy Carmichael, kısa bir süreliğine de olsa odak tamamen onun üzerindeydi.