Josie Rourke: “Shakespeare şimdi hayatta olsaydı, Nica Burns için görevlendirilirdi” | sahne

Arife Ekber: Nika, seni West End’de özel olarak inşa edilmiş yeni bir tiyatro açmaya iten ne oldu?

Nika Yanıklar: Soho’nun bakımsız bir köşesini yenileyen Derwent plc ile tanışmaya davet edildim. Seçmelere katıldığımı fark etmemiştim ama bir yıl sonra onların sahne partneri olmak için bir anlaşma imzaladım. Doğrudan üç boru hattının üzerindedir: sahnenin ortasından aşağı doğru bir delik açarsanız, Elizabeth Line platformunda durursunuz. İç tasarım, annemin anavatanı Yunanistan’da Epidaurus’ta genç bir oyuncu olarak yaşadığım bir andan ilham aldı. Ağaçlardan gelen altın rengi güneşin son ışınlarını hatırlıyorum – çivit mavisi bir gökyüzünde parıldayan yıldızları görebiliyordum.

Josie Rourke: Aşama planlarına baktım ve meslektaşlarım onları inceledi. Evde kötü bir koltuk yok ama çok daha derin bir şeyler oluyor. Bu West End’in kalbinde bir tiyatro. Şu salonlara bakıyorsunuz ve ne kadar güzel olsalar da statüden bahsediyorlar. bu Demokrasiden bahsediyor. Yunan Nika bunun bir parçasıdır. Beni köklerime geri götürdü. Büyürken gördüğüm şeylerin çoğu Manchester’daki Royal Exchange’deydi. O olağanüstü salon için zarafet notları içerir – yakınlık ve kucaklaşma.

Bir sanat yönetmeni olarak hayatımda yaptığım belki de en önemli şey yeni Bush Tiyatrosu’nu açmaktı. Caddenin karşısında bir daire kiraladım ve ailem hafta sonları bana yardım etmek için Salford’dan geldi. Barı inşa etmede etkili oldular – beni görebilmelerinin tek yolu buydu. Yapılması harika bir şey – ve Nika bunu gerçekleştirdi.

AAA: Neden burada istediğiniz gibi sahne alıyorsunuz?

JRBu odada bana aşık olmayı düşündüren bir sıcaklık var. As You Like It’in ticari bir oyun olarak yazıldığını da söyleyebilirim. Shakespeare’in çok para kazandığını unutun. Henslowe’un her şeyin hesabını tutan günlüklerine bakmaya değer. İnanılmaz bir hızla dönen oyunları görüyorsunuz. Bazen Shakespeare’in desteklenmiş bir oyun yazarı olduğunu ve şimdi yaşasaydı kraliyet sarayına atanacağını düşünürüz. O yapmadı – Nica Burns’e atanacaktı.

Aa: Sektördeki cinsiyet dengesi hakkında ne düşünüyorsunuz? Nika, hala yönetim kurulundaki tek kadın sen misin?

Not: Öyleydim, ama çok daha iyi. Yönetim ekibimde hiçbir zaman 50-50 cinsiyet dengesinin altına düşmedim. Bir kadın işveren olduğunda, birçok kadın öne geçmeyi daha kolay buluyor. Başka bir yapımcının bana söylediği şeylerden biri, “Cam tavan diye bir şey olduğunu hiç düşünmemiştin.” Kendini haklarından mahrum hisseden herkese şunu söylerdim: “Cam tavanı kaldırın ve yapmaya başlayın.” Engeller olmaz demiyorum ama başarmak istediklerinizi değil de sadece onları düşünürseniz…

Başladığımda şans verilenlerin hepsi erkekti. Artık diğer kadınlara yardım edebilecekleri pozisyonlarda kadınlarımız var.

JRA: Ben genç bir yönetmenken hemen hemen tüm beyaz erkekler tiyatro yönetiyordu, ancak bana ilham veren kadınlar da vardı: Phyllida Lloyd, Deborah Warner, Katie Mitchell, Marian Elliott. Şimdi tiyatrolarımızı yöneten insanlara bakıyorum ve çok büyük bir değişiklik olduğunu hissediyorum. Bu konuda çok olumlu hissetmelisin. Ancak medya, büyük bir etkinlikte kimin sahneye çıkması gerektiğini düşündüğünde [like the pandemic] Olursa, Lynette’i aramalarını istiyorum. [Linton] nick yerine [Hytner] – Nick harika olmadığından değil, sahnedeki en parlak sözcü ve kesinlikle onun sesine ihtiyacımız var. Ancak kültürel liderliğin amacı, görünür olması gerektiğidir, yoksa fazla bir değişiklik görmezsiniz.

AAASektör genel olarak çok yol kat etti mi?

JR: Kesinlikle çok daha iyi hale geldi ve kesinlikle orada değiliz. Kendimize “Yeterince iyi değil” demeye devam etmeliyiz. Benim için özellikle pandemiden bu yana önemli olan çalışma koşulları. Nika’nın cam tavan hakkında söylediklerini anlıyorum ama sektörde nerede çalışılacağı ve işin ne kadar zor olduğu konusunda pratik sorunlar var.

Not: Ama o her zaman biraz böyle olacak Josie çünkü sonuçta o bağımsız bir kariyer. İnsanlar çatlaklardan düştü [during the pandemic] İş sözleşmeleri olmadığı için izin alamadılar. İnsanları destekleyecek bir mekanizma yoktu. Bu nedenle tiyatro sektörü büyük darbe aldı.

JR: Salgının yaptığı şeylerden biri de para konusunda çok endişelenmek. Yaratıcı ekipler arasında muazzam bir strese neden olduğunu bildiğim, insanlara zamanında ödeme yapmak gibi basit şeyler içeren basit bir davranış kuralları görmek istiyorum. Serbest çalışma mesleğinde büyük sorunlara dönüşen küçük ayrıntılara dikkat etmek…aksi takdirde, ulaşmaya çalışmamız gereken türden geçmişlere sahip insanların erişimini engellemiş olursunuz.

Not: Pandemi, III. Dünya Savaşı’nın ekonomik eşdeğeriydi – Birleşik Krallık hükümetinin yakın zamanda II. Hâlâ iyileşme aşamasındayız ve bence bunun hakkında daha fazla konuşmamız gerekiyor. Dünyanın her yerindeki herkes, kilitlenme nedeniyle çok para kaybetti. Koronavirüsten 5 milyon sterlin kazandık [Business Interruption] Tiyatroları devam ettirmek için bir kredi.

JR: Tiyatroyu çok özledim. Benim için diğer şey [during the pandemic] Aşık oldum ve ormana kaçtım mı? [from London to Suffolk] Sokağımda yaşayan biriyle tanıştıktan sonra. Tam senin sevdiğin gibi ama sadece benimle ilgili değil: Bu oyunda şöyle soran bir şey var: “Sürgündeyken ya da işgal ettiğin yerden taşınmak zorunda kaldığında ne oluyor? Zihinsel ve duygusal olarak ne oluyor? ” Bundan sonra yapacağım bir sonraki West End şovu [Lemons Lemons Lemons Lemons Lemons by Sam Steiner] hem romantik hem komik ama farklı bir şekilde soran bir oyun: “Aşırı uçlarla nasıl başa çıkarız? İlişki bu koşullar altında ayakta kalabilir mi, uyum sağlayabilir mi, hatta gelişebilir mi?”

Aa: İngiltere Sanat Konseyi’nin Donmar fonunu kesme kararını duyduğunuzda ne hissettiniz?

JR: Bu tiyatronun halka açık sohbetin bir parçası olmasını neden istemezsiniz anlamıyorum. Bu kesintiye uyum sağlamak için organizasyon olarak değişiklikler yapması gerekecek ama kimse bu değişiklikleri görmek istemiyor. 2000 yılında orada başladım [as assistant director] bakalım İlk düzgün işim tiyatroydu. Felida yardım etti [Lloyd]Shakespeare üçlemesinin doğduğu yer. Nick Hytner’a yardım ettim, Sam Mendes’e yardım ettim, Michael Grandage’a yardım ettim. Bu yönetmenleri oyunlarının zirvesinde gördüm ve o tiyatroda öğrendiğim becerileri yeni iş ve kanon hakkında sohbete öncülük etmek için kullandım. Donmar’ın seçkinliği ve parlaklığının bir kısmı, diğer binaları yönetmeye devam edenlerde yaşıyor. Kesim çok kafa karıştırıcı. Donmar’ı genel sohbetten çıkarır.

Aa: Nika, ACE kesintileri reklam aşamasını nasıl etkiler?

Not: Sonuç olarak, tiyatro endüstrisinin çoğu bireyler tarafından finanse ediliyor – insanlar sponsorlu ve ticari sektörler arasındaki denge konusunda kafa karıştırıyor, ikincisi İngiliz endüstrisinin% 75-80’ini oluşturuyor. Ancak en önemlisi, yönetmenlerden tasarımcılara, oyunculara ve özellikle yazarlara kadar yeni nesil yetenekler desteklenen sektör tarafından geliştiriliyor ve tiyatro endüstrisine ölçülemez bir katkı sağlıyor.

Sanat Konseyi’nin oluşturulması, savaş sonrası dönemdeki en şaşırtıcı şeydi ve özellikle oyun yazarlığında bazı harika planlar ortaya çıkardı. Herhangi bir ülkeden daha başarılı oyun yazarları üretiyoruz. Uzun bir süre boyunca bir altyapı geliştirdik ve herkes bundan faydalanıyor – hangi aşamada olduğunuz önemli değil. Örneğin kraliyet sarayını ve onun genç yazarlara verdiği desteği ele alalım. çizelgeler. Bu programlardan geçen ve Ulusal Tiyatro gibi daha büyük kurumlara ve ardından televizyon, film ve ticari tiyatroya geçen yazarlara bakın. Harika bir ortam. Onu yok etme!

Sanat Konseyi’ne söylendi [by the government] Londra’dan uzaklaşmak için yaptılar. Ama beni en çok şaşırtan şey, bazı kuruluşların ne kadar acımasız olduğu. Donmar Theatre, ENO ve Hampstead hepsini alıp götürdü. ACE’nin bu kadar uzun süredir desteklediği kuruluşlara sağlanan tüm finansmanı neredeyse bir gecede kesmek çok zor ve geleceklerini tehdit ediyor: yönetim kurullarının ve teknik direktörlerin bu kuruluşları kurtarmak için işleri yerine oturtmak için çok az zamanları var. Uzlaşma için uzun vadeli bir yaklaşım olurdu.

• As You Like It, 6 Aralık – 28 Ocak tarihleri ​​arasında sohoplace, Londra’da. Limonlar Limonlar Limonlar Limonlar Limonlar Harold Pinter’s Theatre, Londra, 18 Ocak – 18 Mart tarihleri ​​arasında. Daha sonra Manchester Opera House’da (21-25 Mart) ve Brighton Theatre Royal’de (28 Mart – 1 Nisan) gösterilecek.