“Ölmekte olan bir çocuğa gerçeği söylemeli misin?” Dr.’ın kalbindeki acı ikilem | Herkesin bahsettiği şov

14 yaşındaki bir kız, başarısız bir kürtajın ardından hastanede ölmek üzere yatıyor. Bir Katolik rahip son ayinleri yapmak için gelir, ancak onunla ilgilenen beyaz Yahudi kadın doktor buna izin vermeyi reddeder.

Robert Ecke’nin 2019’daki Almeida oyunu sırasında büyük beğeni toplayan ve şimdi West End’de ilk kez sahneye çıkan ve Juliette Stephenson’ın Doktor rolünü yeniden üstlendiği Doktor’un çılgın önermesi böyle.

Doktor, Arthur Schnitzler’in 1912’de anti-Semitizmin yıkıcı bir portresini sunan Profesör Bernardi adlı oyunundan gevşek bir şekilde uyarlanmıştır. yüzyılın sonu Viyana. Orijinali gibi, modern yeniden tahayyül de kökleşmiş bağnazlığın etkileriyle ilgilenir, tıp etiğinin karmaşıklıklarını ve din ile çoğu zaman sıkıntılı etkileşimini araştırır. Ama aynı zamanda daha da ileri giderek temalarını ırk, cinsiyet ve sınıf hakkındaki 21. yüzyıl söylemine kadar genişletiyor.

Schnitzler’in oyunu ilk olarak bir asırdan uzun bir süre önce sahnelenmiş olsa da, temalarının temelleri bugün daha alakalı olamazdı. Icke’nin uyarlamasının parlak bir şekilde vurguladığı gibi, çağdaş kimlik kavramlarının ve sosyal medyanın etkisi ve bunların kamuoyunu şekillendirmedeki rolü sayesinde, tıp mesleğindekilerin karşılaştığı ikilemler hiç bu kadar zor olmamıştı.

Pandemi bu konuşmaları şiddetlendirdi. Koronavirüsün ilk dalgasında çok sayıda insan bakım evlerinde öldü. Bazı hastaların hayat kurtaran bakım almasını engelleyen “hayata döndürme” (DNR) emirlerindeki tartışmalı artış, bazı vakalarda rol oynamış olabilir. Ağır hasta bir hastaya ne tür bir tıbbi müdahalenin (varsa) uygulanacağını belirlemek için genellikle doktorlar ve aileler arasında bir DNR belirlenir. Uluslararası Af Örgütü tarafından 2020’de yapılan bir soruşturma, Queen’s Institute of Nursing tarafından 163 hemşire ve huzurevi yöneticisinin katıldığı bir ankette, 16 katılımcının “zorlayıcı buldukları olumsuz değişiklikleri” bildirdiğini tespit ederek, yaşın haksız bir şekilde belirleyici olarak kullanıldığını ortaya çıkardı. ” Kapsayıcı “CPR kararları almayın” veya resüsitasyon durumuyla ilgili olarak alınan kararlar… sakinler, aileler veya huzurevi personeli ile görüşmeden.”

Ve Amerika Birleşik Devletleri’nde anayasal kürtaj hakkının yürürlükten kaldırılmasıyla birlikte, bedenlerimize ne olacağına kimin karar vereceği sorusu, hayatımızın çoğu döneminde hiç olmadığı kadar hararetle tartışılıyor. Doktor’da, hasta başarısız bir kürtajı kendi kendine uyguluyor; bu, ABD’nin birçok eyaletinde güvenli ve yasal kürtaja erişimin engellendiği günümüzde giderek yaygınlaşabilecek bir senaryo.

Aynı zamanda klinik ihmal konusunda uzmanlaşmış bir avukat olan tıp etiği uzmanı Daniel Sokol, yazma sürecinde Icke’ye danışmanlık yaptı ve oyunun “modern, gerçekçi ve ahlaki açıdan inandırıcı” olmasını sağlamaya yardımcı olduğunu söylüyor.

Hard Choices: Stories from the Front Line of Medical Ethics kitabının yazarı Sokol, “Birkaç on yıl önce, doktorlar muazzam bir güce sahipti ve dünyanın bazı yerlerinde hala kullanıyorlar” diyor. “Doktorun dediğini kesinlikle yaptım. En iyisini doktor bilir.”

Doktorun bunun ne kadar değiştiğini gösterdiğini söylüyor. Oyunun söz konusu doktoru Ruth Wolfe, bir rahibin hastasına son ayinleri uygulamasına izin vermeyi reddettiğinde, kararı onu bir medya fırtınasının merkezine yerleştirerek hayatının her alanını tehdit eder. Sokol, “Oyun, niyetleri ne kadar cömert olursa olsun, doktorların artık nasıl daha savunmasız olduklarını gösteriyor” diyor.

“Tıp etiği – ve özellikle hasta bakımıyla ilgili hassas etik kararlar almak – şüphesiz 2022’de 1922’de olduğundan daha karmaşık ve zorlu. En önemlisi, bir hastanenin yan odasında bir sağlık ekibinin çok özel olabilecek bir kararı iletilebilir. Saniyeler içinde, bazen kısmi veya çarpıtılmış bir şekilde, kamusal alanda; hastalar, yakınları, doktorlar, sağlık kurumları ve genel olarak kamu güveni için çok gerçek sonuçlarla.”

Çocuk bakımı ile ilgili kararlar özellikle zor olabilir. Sokol, “Reşit olmayanlarla ilgilenirken, yol gösterici ilke, klinisyenlerin kendi çıkarları doğrultusunda hareket etmeleri gerektiğidir” diyor. “Çatışmalar, çocuğun yüksek yararının ne olduğu konusunda bir belirsizlik olduğunda veya neyin çocuğun yararına olduğu konusunda doktorlar ve diğerleri arasında çatışma olduğunda ortaya çıkar.”

Belki de tıp etiğinin nihai gri alanlarından biri, ölmekte olan bir çocuğa gerçeğin söylenip söylenmeyeceğine dair asırlık sorudur. Bu senaryoda onların çıkarına olan şey, büyük ölçüde bizim bakış açımıza bağlıdır.

Oyunda olduğu gibi din, ırk ve cinsiyet denkleme girdiğinde, bu tür durumlar daha karmaşık hale gelir. Wolfe’un seküler beyaz bir Yahudi kadın olduğu gerçeği, sosyal medya trolleri tarafından atlandı. Oyun, bu faktörlerin tıptaki etik tutumlara bakış açımızı nasıl etkilediğini düşünmemizi istiyor.

Sokol hiçbir zaman oyunun ana fikrine benzeyen bir gerçek dünya durumuyla karşılaşmasa da, “Senaryonun erken bir versiyonunu okuduğumda gerçekçi ve inandırıcı geldi” diyor. Bağlamdaki sorunlar Şok edici somut durum.

Doktor, 29 Eylül – 11 Aralık tarihleri ​​arasında Duke of York’s Theatre’da