ANgels, Spirit World Hilma of Klint’e vejeteryan olmanın yaratıcılığını artıracağını söyledi. Çığır açan çalışmaları Kandinsky ve Mondrian gibilerinin ilk tamamen soyut kompozisyonlarından önce gelen bu büyük İsveçli sanatçı, daha yüksek güçlerden tavsiye alırdı. Ananada, Amaliel, Clemens, Esther, Georg ve Gregor adlı ruhların yönetiminde seanslar düzenleyen ve sanat yapan bir grup kadın sanatçı olan Fabulous De Fem’in (Beşli) bir üyesiydi. AfClint bir keresinde “Vücutta uyuşukluğa neden olan yiyecekler var” diye yazmıştı. “Vücudu destekleyen yiyecekler var ve son olarak ters yönden gelen, vücudu fiziksel olmayan bir şekilde destekleyen yiyecekler var.”
Briony Vere ile Avrupa’nın en güzel odalarından birinde, Stockholm Moderna Müzesi’nde En Büyük On adlı bir dizi tablonun yer aldığı bir galeride dolaşırken bu sözleri düşünüyorum. Belki de bir vegan diyeti olmasaydı, kabukları, kanatları, pelikanları, çiçekleri ve güneş patlamalarını gösteren bu büyük ağlar ve çaprazlama daireler asla var olmayabilirdi. Ve belki de (hem fiziksel hem de ruhsal aşkı ifade eden) güneşli turuncu, kadınsı mavi ve erkeksi sarıdan oluşan sanatsal renk paleti o kadar seksi olmazdı.
Af Klint, 1906’dan 1907’ye 40 gün içinde yaptı, Picasso ilk Kübist resim olarak kabul edilen Les Demoiselles d’Avignon’u yaparken, Mondrian ve Kandinsky hala temsili sanatla doluydu. University College London’da sanat profesörü olan Feier’in ortak küratörlüğünü yaptığı bir sergi için Tate Modern’e gönderildi. Adı Hilma af Klint ve Piet Mondrian: Forms of Life – ve şimdiden eylül ayına kadar muhtemelen Avrupa’nın Londra’daki en güzel odası olacak.
Ruhların Love Klint’e söylediğine göre, on ana eser, Spiral biçimli özel bir binada sergilenecek olan ve Tapınak için Tablolar adlı 193 eserden oluşan bir dizinin parçasıydı ve ruhlar, “imgeleri insanlığa iletmede” yardımcı olacaktı. her şeyin ötesinde var olan yaşam”. Sanat tarihinin belki de en tuhaf komisyonuydu.
Antropoloji Derneği’nin Avusturyalı karizmatik kurucusu akıl hocası Rudolf Steiner gibi Av Klint de X-ışınlarının, radyasyonun, elektronların keşfi ve Darwin’in evrim teorisi gibi bilimsel gelişmelerden ilham aldı. Bu tür buluşların, tüm yaşamın bir olduğu ve dünyanın çıplak gözle görülemeyecek güçler tarafından yönetildiği şeklindeki mistik görüşlerini doğruladığına inanıyorlardı. Af Klint bunu görünür kılmak istedi.
Veer bu resimlere bayılıyor ama onların temelini oluşturan okültizme değil. “Meleklerin ona ne yapması gerektiğini söylediğini düşünse bile, bu onların neden bu kadar harika olduklarını açıklamıyor” diyor. Veer, bir yapıtı gerektiği gibi değerlendirebilmek için onun mistisizmi ile arasında eleştirel bir mesafe olması gerektiğine inanıyor.
Tasavvufu kesinlikle Af Klint’in ölümünden sonra kabul edilmesine yardımcı olmadı. Yeğeni Johann, 1970’lerin başında resimlerini Moderna Museet’e gösterdiğinde, yönetmen onun medyum olduğunu öğrenince resimleri geri çevirdi. Diğer kültürel koruyucular onu sanat tarihinden sildi. 2012’de New York Modern Sanat Müzesi’nin “Innovation of Abstraction 1910-1925” küratörlüğünü yaptığında Af Klint dipnota bile dahil edilmemişti.
Sanatçının, sayısı 1.300 olan eserlerinin hiçbirinin ölümünden 20 yıl sonrasına kadar halka gösterilmemesi şartı, duruma yardımcı olmadı. Melekler ona dünyanın hazır olmadığını öğütlediler. Bu nedenle, Museum Moderna 2013’te bir retrospektif sergileyene kadar modern sanatın büyük anlatısından çıkarıldı. Ancak asıl atılım, 2019’da New York’taki Guggenheim’ın Frank Lloyd Wright’ın sarmal binasında uygun bir şekilde sergilenen tablolarıyla bir sergi açmasıyla geldi. bir asır önce resimlerini yaptığı bir tapınak gibi tüm dünyaya.
Af Klint-Mondrian’ın Tate Modern’den teklifi beklenmedik bir eşleşme gibi görünebilir. Ne de olsa ikisi aynı yıl içinde ölmelerine rağmen hiç tanışmamışlardı. Yine de farkında olmadan ruh ikiziydiler: İkisi de Lahey’de feministlerin, teosofistlerin (ruhsal gerçekliğe inananların sezgi ve vahiy yoluyla erişebildiği), etobur karşıtlarının ve çağdaş sanatçıların bir araya geldiği Pomona adlı kadınlar tarafından yönetilen aynı vejetaryen restoranında yemek yediler. Mondrian, ateroskleroz ve artriti durdurmak için Man Ray’in tavsiyesi üzerine vejeteryan oldu. Daha sonra Amerikalı doktor William Howard Hay tarafından icat edilen ve belirli besin gruplarını yememeyi tavsiye eden bir diyete geçti. “Ne [Mondrian] Sanatçı biyografisini yazan Hans Jansen, daha önce cazda karşılaştığını şimdi High Diet’te görmüştü,” diye yazıyor ve ekliyor: “Yemek, birbirini dışlayan, tamamlayıcı ve tamamlayıcı unsurların bir karışımına dayanan beste yapmak gibiydi.”
1920’lerde Mondrian, stüdyosunda plak çalarından gelen boogie’nin sesini çizdi ve çalışmalarını ateşledi. Bugün Spotify’da bir Mondrian çalma listesi bile var. Bunda Mondrian, Pitt’in gittiği ilkokulun müdürü Kalvinist babası Peter’a isyan ediyordu. Kalvinizm, müzik aletlerinin kilise ibadetinde kullanılmasını reddetmiştir. Duke Ellington veya Bex Beiderbecke’yi asla kazmadı ve Pitt’in Paris’ten New York’a kadar kulüplerde keyif aldığı caz dansını kesinlikle savunmadı. O zamandan ölümüne kadar yaptığı Broadway Boogie Woogie gibi harika resimler tuval üzerine cazdır.
Kalvinizm, sonsuz yaşamın bazıları tarafından önceden belirlendiğini, geri kalanların ise lanetleneceğini savunur. Babasının dininden dönen Mondrian, Af Klint’i ve 20. yüzyılın başlarındaki diğer birçok yaratıcıyı büyük ölçüde cezbeden yeni büyülü inanç sistemine çekildi. Hollandalı, astronomik bir okuma için Adriaan van de Vijsel’e danıştıktan sonra Teozofiye çekildi. Mondrian, 7 Mart 1872’de Balık burcunda doğdu ve burcuna göre “çok hassas… [had] psikolojik eğilimler.” “Bu bilginin nasıl elde edildiğine dair bir açıklama veremeden bir şeyler hissedebiliyordu.”
Af Klint gibi Mondrian da Teosofi çevrelerine dahil oldu ve onların fikirleri sanatına nüfuz etti. 1914’te şöyle yazmıştı: “Sanatta tinsel olana yaklaşabilmek için, gerçeklikten olabildiğince yararlanılmamalıdır, çünkü gerçek tinsel olanın karşıtıdır. Soyut sanatın huzurunda buluyoruz kendimizi. Sanat yukarıda olmalı. gerçek, yoksa insan için hiçbir değeri yoktur.” “. Daha sonra Theo van Doesburg ile birlikte De Stijl dergisini ve evrensel güzelliğin ifadesi için gerekli olduğunu düşündüğü temsili olmayan sanata bağlı sanat hareketini kurdu.
Af Klint-Mondrian sergisinin eş küratörü Laura Stamps, Lahey’deki Sanat Müzesi’nin bodrum katında, Mondrian’ın yakında Tate Modern’de sergilenecek olan çalışmalarından bazılarını bana gösterdi. Bazıları Mondrian’ın sanatsal fikriyle çelişiyor: Londra’ya seyahat eden Hollandalı Kum Tepelerini betimleyen parıldayan tabloların çoğu, Mondrian’ın yıldız falından önce yarattığı yel değirmenleri, ağaçlar ve kulelerin daha önceki resimlerini yan yana getiriyor. Sanatçıyı tamamen stüdyoda yaptığı grid benzeri (veya neo-figüratif) işleriyle tanıyanlar için, onun bu şekilde çalıştığını, dışarıda ve hayattan öğrenmek bir keşif.
İronik bir şekilde, her iki hayalperestin de soyutlama yaklaşımı, ancak doğaya yakından bakılarak mümkün kılındı. F. Clint, veteriner hekimler için at yanaklarını boyadı; Mondrian, Leiden Üniversitesi’ndeki araştırmacılar için mikroskop altında bakteri çizdi. Üstelik her ikisi de başarılı botanik sanatçılarıydı: Af Klint, Çiçekler, Yosun ve Liken adlı özellikle güzel bir kitap yazdı. Mondrian krizantemleri defalarca boyadı. Tate Modern, 250 eseri aracılığıyla, her iki sanatçının da görsel dillerini ve sembollerini, hayatı ileriye götürdüğüne inandıkları güçleri anlamak için geliştirdiğini gösterecek.
Mondrian, “Soyut sanat, başka bir gerçekliğin yaratılması değil, gerçekliğin gerçek vizyonudur” dedi. Bu arada Av. Klint şöyle düşündü: “Daha derin görme yeteneğine sahip olanlar, biçimin ötesini görebilir ve her biçimin ardında gizlenen, yaşam denen şaşırtıcı veçheye odaklanabilirler.” Bu kehanet yeteneğine sahip olmayanlar ve meleklerin sesini duymamış olanlar için, neyse ki, başka dünyevi zevkler var – özellikle de soyut sanatın öncülerinin görünmez kılmak için uğraşırken arkalarında bıraktıkları katıksız güzellik. görünür.
Diğer gönderilerimize göz at
[wpcin-random-posts]
İlk Yorumu Siz Yapın