Rameau: Zoroastre İncelemesi – Eleştirmenlerin 1749’da dondurduğu versiyonu dinleyin | klasik müzik

saşk müzikte trajedi İlk kez 1749’da Paris Operası’nda icra edildi, ancak günümüzde genellikle bestecinin yedi yıl sonra orada bir canlanma için radikal revizyonunda duyuluyor. Zoroastre’ın Sigiswald Kuijken ve William Christie tarafından yapılan daha önceki CD kayıtları bu 1756 puanını kullandı, ancak Alexis Kossenko orijinali seçti, çünkü beş eserden üçü sonraki versiyondan oldukça farklı.

Rameau’yu operalarını kökten revize etmeye sevk eden sebepler yeterince açıktı. 1749 prömiyeri kötü karşılandı ve Paris’teki eleştirmenler ve sanat çevreleri tarafından yazarın kendisi gibi olduğunu ilan eden kınandı: “Uzun, kuru, siyah ve sert” (Uzun, kuru, karanlık ve sert). Tiyatro eserlerinin klasik veya ortaçağ kaynaklarına dayanmasını bekleyen bir izleyici için, Zerdüşt konusu da rahatsız ediciydi, çünkü bu, İran mitolojisine dayanan, şimdi Afganistan’da bulunan ve çoğu Masonik fikir ve görüntülerle çevrili bir metindi. revizyonda kayboldu.

Baktriya halkını büyücü Abraman’ın egemenliğinden kurtarmakla görevli bir rahip olan Zoroaster rolünün yanı sıra, bireysel özellikler neredeyse karikatür kadar ince. Harika müzik notaları, özellikle de göz kamaştırıcı bir dizi koro ve dansta dördüncü perdenin çoğunu işgal eden gizemli ayinler, notanın en çekici kısımlarıdır ve Kosenko’nun performansının gerçekten ateş yaktığı anların çoğunu sağlar. Ayrıca harika solo performanslar da var: Başrolde uygun bir şekilde karizmatik bir karakter olan Reinoud van Mechelen; Kuruluş Christoyannis, pandomim kötü adamı Abraman’ın rolü; nazik bir lirik Amélite rolünde Jodi DeVos; ve kurnaz bir Érinice rolünde Véronique Gens. Ancak, bu, esas olarak Fransız Barok uzmanlarına yönelik bir gruptur.

Bu hafta başka bir seçim

Onların olağanüstü kayıtları. Monteverde için uluslararası bir üne sahip olan Rinaldo Alessandrini Ve onun şarkıcılar ve çalgıcılar grubu, italyan partisi. Barok repertuarının diğer alanlarını keşfetmeye devam etseler de, silinmez bir şekilde ilişkili oldukları besteciye düzenli olarak geri döndüler ve şimdi Yedinci Kitabın yeni bir kaydıyla Monteverde Madrigals of Sieve ile ilgili araştırmalarındaki bir boşluğu doldurdular. Alessandrini, 29 müstahzarın yayınlanmış düzenlemesinden şair tarafından bir araya toplanarak ayrıldı, ancak daha önce olduğu gibi, performanslar son derece saf ve metinlerin tüm nüanslarına ve değişikliklerine karşı hassastır – ancak Madrigallerin güçlü dünyevi kayıtlarından bazılarıyla karşılaştırıldığında. Concerto Italiano’nun ardından, Bazen biraz fazla bakımlı görünüyorlar.