Richard Dawson: Robbie Cord İncelemesi – Mükemmel Albüm Denemesi | Richard Dawson

benSpotify odaklı anında tatmin çağında, Richard Dawson’ın 41 dakikalık “The Hermit” ile yedinci stüdyo albümünü çıkarma kararında insanın kanını donduran bir şeyler var. Bir şarkıdan çok bir duygu, seçkin sinemalarda gösterilecek bir kısa filminin olması gerçeğiyle desteklenen bir şüphe. Şimdiye kadar, Michael Jackson bile heyecanlanmak. Bununla birlikte, merakla sinir bozucu bir şekilde, Dawson’ın sesi görünmeden önce tam 11 dakikalık bir robotik erişte sürükleniyor. Daha fazla kıvrım ve dönüş var, ancak geri kalanında biraz heyecan biraz kurşuni ve sevilecek bir şeyden çok hayranlık duyulacak bir başarı gibi geliyor.

Eğlenceli şeylerin geri kalanını gölgede bırakması çok yazık Yakut kordonbir ortaçağ temasıyla başlayan bir üçlemenin son bölümü Çiftçi (2017) ve ulusun durumuna dair harika bir dizi enstantane ile devam etti. 2020. Bu kez, ortam geleceğin sürükleyici bir yansımasıdır – dokunaklı müze, insanlığa tüm çeşitliliğiyle bakar (“Sevinçli futbol taraftarları kalabalığı, tek başına ağlayan bir doktor”), insanların neslinin tükenmesinden onlarca yüzyıl sonra ve üzerine inşa edilenler denizin içindeki korku denizinin kapanış yankısını nazikçe yankılayan büyüleyici bir doruk.

En iyi eserlerinin çoğunda olduğu gibi, The Fool, Dawson’ın müzisyenliğinin gücünü titreyen sesinin netliğiyle birleştirerek güçlü bir şekilde dokunaklı bir etki yarattığını fark eder. Burada 40 dakikalık mükemmel bir albüm yapmaya yetecek kadar iyi malzeme var; Olduğu gibi, kusurlu bir 80 dakika.