Taşıdığımız Işık Michelle Obama – Hayat Dersleri | Biyografi ve notlar

aObama ailesinin Beyaz Saray’a taşınmasından kısa bir süre sonra öğleden sonra, Michelle en küçük kızı Sasha için bir oyun randevusu düzenledi. Çocuklar yeni okullarındaydı ve o, nasıl yerleştikleri konusunda endişeliydi. Bu yüzden, her yerdeki ebeveynler tarafından tanınabilecek bir hareketle, görünmez bir şekilde yakınlarda asılı kaldı, dikkatle dinledi, “Sasha’nın odasından yeni bir kahkaha yükseldiğinde, duyguların üstesinden sessizce geldi.”

Bittiğinde, yine herhangi bir ebeveynin küçük bir çocuğa yapabileceği şeyi yaptım ve yeni arkadaşımın annesiyle tanışmak için dışarı çıktım. Oyun randevusunun nasıl gittiği hakkında konuşmak ve belki de kendine yeni bir arkadaş edinmek istedi – ve bu noktada aniden sona erdi: Etrafını, bunu planlamayan, acilen bilek mikrofonlarına konuşan Gizli Servis detaycılarıyla bir hışırtı çevreledi. Ana araba hızla Karşı Saldırı Ekibi tarafından kuşatıldı. Merhaba, dedi Obama. “Kasklı ve siyahlar içindeki gardiyanlar tarafından öpülen kadın… arabanın kapısını çok yavaş açtı ve dışarı çıktı.”

Komik bir anekdot. Ancak The Light We Carry’deki ve Obama’nın önceki kitabındaki her hikaye gibi, onun anısına dönüşüyor, ciddi bir noktaya hizmet etmek için anlatılıyor, bu durumda bu, sürdürülebilir dostluklar yaratmanın çaba ve niyet gerektirdiğidir. Bu kitap, Becoming’in büyük kişisel tepkisinden ortaya çıktı – stadyum olaylarını izleyen küçük toplantılar, tavsiye için doğrudan ona yazan kadınlar: “Merhaba Bayan Michelle, benim bir sürü erkek sorunum var…” Önce First Lady’lerinin hayatında kendi hayatlarını gerçekleştirdiler. Dünyada hayatta kalmak ve umarız gelişmek için özenle hazırlanmış bir açıklama anlamına gelen, sıradan olana tamamen sıra dışı olanla eşit fatura verildiği burada gerçekleştirecek daha fazlasını bulacaklar.

Bu, gösterişli, sıkı bir şekilde yapılandırılmış, doğrudan, sohbete dayalı bir performans, her bir Obama çiftinin kendi tarzında hazırladığı yerel popüler ama lazer keskinliğinde, mutfak masasında, kürsüde ve hatta o masalarda çalışacak bir melodi. geniş stadyumlar; Bazen aldatıcı bir şekilde basit, her zaman orijinal değil ama hak edilmiş. Örneğin, arkadaşlıklarla ilgili bu nokta. Bunun arkasında, Barack’ın Washington’da kampanya yürüttüğü ve gelmesi gerektiği halde akşam yemeğine gelmediği sıralarda, sadece iki küçük çocuktan sorumlu olarak tam zamanlı çalışarak geçirdiği yıllar var: Edindiği kız arkadaşlar o zamanlar bir cankurtaran halatıydı. ve devam ediyor.

Şimdiye kadar tüm formatlarda 17 milyondan fazla kopya satan Becoming onun hayat hikayesidir, Taşıdığımız Işık, Belirsiz Zamanların Üstesinden Gelmek, o hayattan alınan dersleri içerir. Her bölüm, öte yandan, tam bir para dönen kitap haline gelecek bir konuyu ele alıyor: akışın önemi (her ne kadar ona öyle demese de); iç eleştirmeninizi görmezden gelmek (“O tanıdığım her canavar. Ve o da benim”); Korku ve görünürlüğü yönetmek için. inancın önemini araştırır – dini inançtan ziyade her seferinde kasıtlı bir adım atmak ve geleceğe güvenmek olarak anlaşılır; dostluk ve ortaklık. Ebeveynlikle ilgili, büyük ölçüde annesinin derslerine girdiği bir bölüm var ve tek başına giriş ücretine değer. Bazen, iyiyi bulmaya ya da kafayı bulmaya o kadar kararlıdır – örneğin, sırlar ve utançla ilgili bir bölümde, başkalarına söylemenin farklılıklarıyla yalnız hissedenler için bir merhem olabileceğini tartıştığı yerde – nasıl olduğundan bahsetmiyor. Bazı teşvik edici deneyimler, biraz abartılı görünen hayatı sınırlayıcı, zayıflatıcı olmak utanç verici. Oluş’ta bu, hızlı bir şekilde ilerlemeden önce idareli ve hafife alınan en acı verici an olarak kendini gösterir – “biraz acı vericidir”.

Burada biraz var. Tuttuğumuz ışık, onun ne kadar odaklanmış ve aşırı hazırlıklı olduğu ve zayıf olan her şeyin babasının ilerleyici multipl sklerozu tarafından şekillendirildiğini bildiği konusunda her zamankinden daha net: “Yetişkin bir adamın yere çarpma sesi yankılanan bir sestir – onun asla unutmaz.” Sonra, Amerika Birleşik Devletleri’nde koyu tenli doğduysanız, başarısızlığa ve bodurluğa ne kadar yakın olduğunuz anlayışı var. Sistemin sizi ne kadar çabuk sildiği ve otomatik iptali önlemek için ne kadar çevik ve becerikli olduğunuz. Ve onu Beyaz Saray’a kadar takip eden işten çıkarılmanın ne kadar incittiğini de gizlemiyor: Kızgın siyah bir kadın olarak karikatürü ve bunu hafifletmek için her şeyi söyleme şekli, her yerde yeniden önyargı oluşturmaya hizmet etti. .

Pandemi sırasında, daha önce neredeyse aşılamaz olan meşguliyet kalkanının ortadan kalktığı “düşük dereceli” bir depresyon dönemini anlatıyor ve bu kitapta, kendi türündeki izolasyonun, bitkin nöbetin doğasında var olan zorluklar hakkında en açık şekilde anlatıyor. ilk Afrikalı-Amerikalı First Lady, görülmesine karşı Ancak, geleneğe bağlı kalmamayı seçtiği için biraz küstah. Şöyle yazıyor: “Görme işi zordur ve eşit olmayan bir şekilde dağılmıştır… Temsil yükünün ve çoğumuzun tırmanmaya çalıştığı yokuşları dikleştiren mükemmelliğin çifte standardının gayet iyi farkındayım. marjinalize edilmişlerden çok fazla ve olmayanlardan çok az şey istediğimiz bir hayat”.

Kitabın son bölümünde “sen”i ifade etmek için dışa dönüyor. Birdenbire, desteklemek ve uyarmak istediğiniz “farklı” (ve sadece ırk olarak değil) belirli bir kitle duygusu var. “En sonunda tırmanış bittiğinde ve yorgun ve ter içinde, hep hayalini kurduğunuz o güzel manzaralı yüksek yere ulaştığınızda, neredeyse her zaman karşılaşacağınız bir şey vardır, o da lüks, klimalı bir tur otobüsüdür. ve hiçbir iş yapmayan bir grup insan, piknik battaniyelerini çoktan sermiş halde onları doğruca garaj yoluna götürüyor, partileri tüm hızıyla devam ediyor.” Yaralanmaya hakaret eklemek için, kestirmeden – “olumlu ayrımcılık, burs başvurusu, cinsiyet kotası veya çeşitlilik işe alma” – alan kişinin siz olduğunuzu ve bu nedenle orada olmayı hak etmediğinizi kabul edebilirler. Her zaman ilişkilendirileceğiniz ifadeyle yükseğe çıkmak, bu lağımlardan kaçmak için sürekli bir savaştır; Empati, açıklık ve “Neşenin yaşadığı yerleri nasıl inşa ederiz?” sorusunu seçmek için günlük, eziyetli, an be an bir karar. ve ardından bunu yapmaya devam etti.