sBitkiler, Tania Nwachukwu’nun kültürel yer değiştirme hakkındaki oyununun merkezinde yer alır. Tasha (Nwachukwu’nun canlandırdığı), Kuzey Batı Londra’da yeşilini canlı tutmak için mücadele eden aşırı çalışan ve bunalmış bir İngiliz-Nijeryalı kadındır. İbo kadınlarının nesillerdir bitki yetiştirme geçmişi var: Tasha ve akrabaları arasındaki uçurum giderek açılıyor. Ancak izolasyonunun sanatsal bir ifadesi olan bu prodüksiyon, yeterince sert ısırmaz.
İbo dilini konuşamamanın ve ölmekte olan büyükannesiyle sorunsuz bir şekilde iletişim kuramamanın çilesini düşünerek, “Dilim beni hayal kırıklığına uğratıyor gibi hissediyorum” diyor. Yakın akrabalarla aynı dili paylaşmamanın hayal kırıklığını ve suçluluğunu da anlıyorum. Bununla birlikte, metin dolgu malzemesi ile şişirilmiştir. E-postalardan ve ağabeyim Tasha’dan çok söz ediliyor, ancak aile dilinizi öğrenmemenin getirebileceği kayıp duygusu yeterince sorgulanmıyor.
Ewa Dina’nın yönettiği anlatı, Tasha’nın yatak odası derin düşüncelerinden Eze ve Kola Fındık Ağacı’nın eski bir hikayesine geçiyor. Bu sonsuz değişim, oyunun ilerlemesini yavaşlatabilir, ancak seyircinin katılmaya teşvik edildiği dans, davul ritimleri ve şarkılarla desteklenen oyun, bu hikaye anlatma tekniklerinin kullanımıyla gelişir. Nwachukwu, bir hikaye anlatıcısı ve Tasha arasında hızla değişir – Tasha’nın atalarının tarihi ile bugününü birbirine bağlayan duygusal bir ikili performans.
The Kola Nut Does Not Speak English’in gösterdiği gibi, aile kökleriniz her zaman içinizde. Ve ikinci yarıda bunu daha net görmeye başladığımızda oyun çiçek açmaya başlıyor. Büyükannesinin durumu kötüleştiğinde Tasha, ailesinin ona miras bıraktığı bir şarkının güçlü ve heyecan verici bir yorumunu söyler. Bu oyun mükemmel bir yapıya sahip olmayabilir, ancak hem yurtiçinde hem de küresel olarak derin aile sevgisini aktarmada güçlüdür.
Diğer gönderilerimize göz at
[wpcin-random-posts]
İlk Yorumu Siz Yapın