Vurur! İnceleme – Dublin mağaza işçileri apartheid karşıtı protesto düzenledi | sahne

BEN1984’te, bir grup Dublin mağaza çalışanı, Güney Afrika ürünlerinin raflarında satışını protesto etmek için Dennis’in mağazalarını terk etti. Yaklaşık üç yıldır, sendika desteği geri çekildikten sonra bile apartheid karşıtı hareketle dayanışma içinde duruyorlar. Eylem onları Güney Afrika’ya ve Birleşmiş Milletler’e götürdü ve doğrudan İrlanda’nın Güney Afrika’dan tarım ürünleri ithalatını yasaklayan ilk Batılı ülke olmasına yol açtı.

Tehlikeli saldırılarını neden daha iyi bilmiyorlardı? Ve neden bununla ilgili Made in Dagenham tarzı bir film yoktu? Dublin’deki bir dükkanda dokuz kadın ve bir erkekle ilgili bu zeki ve esprili yapımın televizyondaki çekiciliği göz önüne alındığında bu durum değişebilir.

Grevde en çok dikkat çeken şey! Anlatımla serpiştirilmiş sahneler ve 80’lerin pop şarkıları (Madonna, Annie Lennox, Band-Aid) artı Era Mandela’nın koreografisi Siobhan ile Kirsty Patrick Ward’ın yönetmenliğinin gelişimidir. Protestocular ve sendika temsilcisi Brendan (Paul Carroll), bir Libby Watson mağazasının önünde etkileyici bir şekilde hareket ediyor.

Tracy Ryan tarafından yazılan senaryo, ara sıra karanlığa dalmakla birlikte bolca komedi ve hassasiyet içeriyor. Bazen kilisede ortaya çıkan mizah, biraz romantik de olsa nazik bir ruh kardeşliği yaratan bekar kadınların açılarından gelir.

Bu hikaye ufuk açıcı olsa da, zaman zaman bir tarih dersinin samimiyetiyle kendi kronolojisine götürülüyor ve grup, bireysel karakterlerden ziyade her zaman iyimser, kesinlikle homojen bir kitle olarak görünüyor.

Güney Afrika’dan greyfurt almak isteyen ve bu nedenle açığa alınan bir kadına hizmet etmeyi reddederek grevi başlatan Mary Manning’in (Chloe O’Reilly) suçluluğunu görüyoruz. Hem gelir eksikliği nedeniyle evini kaybeden Vonnie (Doireann May White) hem de Tommy (Adam Isla O’Brien) için bu sessiz kahramanlıkla birleştiğinde, zekice hazırlanmış bir sahnede polis tarafından acımasızca dövülen.

Ancak metin, yaşamlarına daha fazla derinlik ve ayrıntı getirme fırsatını atlıyor. Özgürlük ve direniş üzerine vaazlar veren Güney Afrikalı bir sürgün ve aktivist olan Nimrod Segak (Mensah Bidiako) da var. Prodüksiyon şirinlik üzerine kurulu ve oyuncular o kadar çok kazanıyor ki, jenerik kalsalar bile onları seviyoruz. Harika bir hikaye anlatan büyüleyici bir gösteri.